Deze plek, ik voel me er dankbaar voor.
De heerlijk ruige en ongerepte natuur, het prachtige uitzicht, de adembenemende zons- op- en ondergang, het heerlijke geluid van de zee, de zielige maar ongelooflijk lieve diertjes hier, de magische insecten. Maar ook de (soms zelfs horror achtige) stilte, het niet aanwezig zijn van mensen in alle verlaten huizen om mij heen, de huilende honden en de ondefinieerbare geluiden ’s nachts in en rondom dit huisje, alles heb ik omarmd aan deze plek. Het donker, het licht.

Kuilen en hobbels
Angsten aangekeken, veel gehuild en gelukkig net zoveel gelachen, in m’n blootje gedanst, tegen mijzelf gekletst, ronduit haha, over de belachelijke (kuilen, stenen, hobbels vd) geitenpaden hier gereden (overdag maar ook onverwachts ’s nachts een half uur ofzo), met m’n stiekem veel te luxe auto, alleen in de zee gezwommen en gespeeld, mijn liefde voor de Ukulele weer opgepakt, genoten van iedere yoga practice, meditatie en ademhalingsoefening die ik hier heb gedaan. Ook dankbaar voor de mooie ontmoetingen en de fijne warm candle massage die ik heb mogen ontvangen,

Deze plek, het kwam op m’n pad terwijl al het andere in m’n leven moest stoppen en niet (meer) de bedoeling leek voor mij.

Zo bizar mooi gesynchroniseerd 1 week voor vertrek naar aanvankelijk een heel andere bestemming hier in Griekenland samen met een vriendin, en nu alleen…

Deze plek was een mooie tussenstop en heeft mij ongelooflijk veel moois gebracht.

Hier heb ik m’n oude vacht van mij afgeschud en m’n nieuwe kracht aangetrokken.

En het meest bijzondere is dat ik direct wist toen ik hier aankwam, ik moet terug naar Italië.

Mandali Retreat Centre
Ik heb mijzelf tijd gegund om te helen, aan te sterken en te genieten. En half december is het dan zover, dan is het de tijd om verder te reizen.
En zo kwam, bij, weer zo’n, “toeval”, Mandali retreat center in Noord Italië op m’n pad. Na de vraag of ik mogelijk wat voor hen zou kunnen betekenen, zeiden ze dat ze daar zeker voor open staan maar dat er nu nog geen nieuwe teachers nodig zijn. Ze nodigde mij uit om een retraite te volgen.

Een vriendin van mij zou ongeveer eind december naar mij toekomen om iig samen de Kerst te vieren, ik belde haar op met de vraag of zij mogelijk eerder kon komen om samen de retraite bij Mandali te gaan volgen.
Zegt ze gewoon dat dit ook al een tijd bij haar op haar lijst staat en dat ze sinds kort Mandali volgt via Instagram én dat ze uiteraard graag met mij meegaat.
Over synchroniciteiten gesproken!😃💫🙌 Zo mooi!!

Dus binnenkort vervolg ik m’n reis weer verder. Deze keer volledig over land richting Italië.
En wat er na de retraite weer voor iets moois op m’n pad komt, geen idee, het zal zich tonen. Ik weet inmiddels dat ik altijd goed terechtkom …

Wordt vervolgd …